Ooit gehoord van 'klompenpaden'? Dat zijn wandelroutes die dwars door het boerenland lopen. Via houten overstapjes die je over het schrikdraad heen helpen, loop je zo een weiland vol koeien in. Het mag hier gewoon van de boer. Ik loop er vaak en graag. En waarom zou ik niet eens een koe op de foto zetten? ​

​

Een koe recht van voren fotograferen is wat saai (zie de foto hieronder). Dus ga ik plat op m'n buik in het gras liggen. Benen uit elkaar, voor maximale grip. Ik begin me een echte fotograaf te voelen. Het lage standpunt geeft inderdaad een leuker perspectief. Voor het eerst klap ik het displayscherm van m'n Sony Alpha helemaal uit, omdat ik de camera zo laag heb dat ik niet meer door de gewone zoeker kan kijken. 

​

Ik zie een jonge koe, half-kalf nog eigenlijk. En zij ziet mij. Terwijl ik foto's maakt, komt ze nieuwsgierig naar me toe gelopen. Ik moet wat uitzoomen. Maak weer wat foto's. En merk dan dat ze wel heel erg dichtbij komt. Een beetje (te) laat vraag ik me opeens af of ik wel heel zeker weet dat die koe in werkelijkheid geen stier is? Tja, ik ben nou eenmaal zelf niet opgegroeid op het boerenland. Snel sta ik op... en verschrikt doet de nieuwsgierige koe weer een stapje terug. We kijken elkaar nog even in de ogen. "Je staat er mooi op, meid", zeg ik ten afscheid. En struin weer verder over het klompenpad. 

​

Onderweg spot ik nog een haas, een eend (hele snelle sluitertijd!) en een boerenzwaluw. Op die laatste kom ik over een paar dagen nog terug. In de lucht zijn deze vliegende luchtacrobaten bijna niet te fotograferen. Ik heb toch een poging gewaagd en overmorgen zien jullie het resultaat op deze website (foto #014). Gelukkig was er eentje die even op adem kwam op een tak, recht boven me.